'हिँउको रङ "- निशान निष्कर्ष।

'हिँउको रङ "

 घाम छिर्ने टोपी लगाएर
 बिहानै कता हिँड्यो कुन्नि
 उपल्लो गामको सोनामे शेर्पा । 

 धेरै अगि गाममा
 शहरबाट सरकार आउने हल्ला नचलेको हैन
 र चलेकै हल्ला हो
 सेतो पालले गाउँ सिँगारिने कुरा पनि ।

 यतिबेला गुँरास फुलेको छैन गाउँमा
 न त आएको छ ल्होसारको उल्लास ।
 न भएको छ गुम्बामा बुद्धको स्तुति ।
 कहाँ भ्याएका छन् र विचराहरुले यी सबै
 काम गर्न र गराउन ।
 आँखा आकाशमा कुदाउँदैमा जान्छ दिन
 र सुत्ने बेलामा सम्झछन् छेपारोको उखानजस्तै
 सरकारको आगमन ।

 धेरै भएको छैन
 सरकारले दुईटा चाउचाउ र एक मुठी
 चिउरा बाँडेको, 
त्यही खाएर भर्खर त उनीहरुले मनाएका
 हुन् दशैँ र तिहार ।

 सायद सरकारको खाजीमा 
 निस्केको हुनसक्छ सोनामे ? 
 सोनामेलाई आशा छ
 यहाँ बाँसुरी बच्दैन निरोको रोममा जस्तै ।

 हिजोबाट सरकारभन्दा छिटो भएको छ
 हिमाल 
 बस्ती सिँगार्न ।
 उपहार पठाएको छ उसले पनि
 सेताम्मे हिँउका आँकुराहरु ।

 हिमाल पठाउँदै गर्दा हिँउको उपहार
 नबिर्सनू नि तिमीले सरकारले जस्तै
 भर्खर भूकम्पले हामीसित लगाएको साइनो
  र नबिर्सनू यहीँ पुरिएका नानीहरुको रोदनको 
इतिहास ।

 हामी हिमालकै कथाले विश्व थर्काइरहेछौँ ।

 सरकार तिमी पनि पुग्यौ भने सोनामेको गाउँ 
 नझुक्किनू तिमीले बाँड्ने पाल र हिँउको रङमा ।
 हिँउ पनि सेतै हुन्छ गाउँलेको मनजस्तै ।


- निशान निष्कर्ष पन्द्रुङ १, गोरखा